ในวัยเด็กของผม....ผมก็เป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่วิ่งเล่นไปวันๆ
ยังไม่รู้จักคำว่า ”รับผิดชอบ” คำว่า “อนาคต” และผมก็สงสัยว่า ”จะเรียนไปเพื่ออะไร” จนวันและเวลาได้ผ่านมาจนถึงวันที่ผมพอจะรับรู้
และทราบได้แล้วว่าครอบครัวของผมฝากความหวังไว้กลับเราแค่ไหน นั่นก็คือวันที่ผมจะสอบเข้าชั้นมัธยมศึกษา
หลังจากการสอบนั้น พอทราบข่าวว่าตัวผมสามารถผ่านเข้ามาเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ได้ สิ่งที่ผมได้รับจากครอบครัวหลังการสอบครั้งนั้น ไม่ใช่”สิ่งของ”หรือ”เงินตรา”แต่เป็นเพียงรอยยิ้มจากครอบครัวเท่านั้นที่ผมได้รับ
แล้ว”รอยยิ้ม”เหล่านั้นนั่นเอง ที่ทำให้ผมสามารถตอบคำถามที่ผมสงสัยมานานว่า “ผมเรียนไปเพื่ออะไร?”.... :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น